اصل اولیه ناخودآگاه انسان لذت است.چرا اصلا خودآگاهی ایجاد می شود؟
نوزاد در زمان تولد متوجه می‌شود بین خواستن و رسیدن به لذت فاصله وجود دارد.
در اینجا مفهوم زمان و تاخیر ارضا شکل می گیرد و خودآگاه تشکیل می شود.
خودآگاه از محرومیت و سختی ها آغاز می شود و در رسیدن به لذت تاخیر می اندازد.
در پی شکل گیری خودآگاه انسان مدام با محرومیت ها مواجه است.
در واقع خودآگاه آدمی را می توان منطق تلقی کرد که تربیت آن را شکل می دهد و بزرگ می کند.
نوزاد در هنگام تولد تماما ناخودآگاه و تماما لذت جو هست.
ناخوداگاه همیشه به دنبال آن هست که ما را به تنبلی بکشاند و از کارهای سخت خوشش نمی آید.
چرا وقتی می خواهید صبح زود درس بخوانید، انگار لذت خوابیدن چند برابر می شود.
درس خواندن برای ناخوداگاه لذت بخش نیست!
در ادامه رفتار های تخریبی، سو مصرف مواد و اینگونه رفتار ها ،بخاطر لذتی هست که ناخودآگاه می برد.
حتی قسمت اعظم سوپرایگو که مسعول وجدان انسان هست، ناخوداگاه است.
می توانیم حتی فراتر رویم و بگوییم، افسردگی، وسواس، غمگینی مزمن، مقاومت نسبت به درمان، ترجیح ناخوداگاه است
برای آنکه حاشیه امنش به خطر نیافتد.
در واقع وقتی افسرده می شویم نوعی دفاع ناخوداگاه وجود دارد و عکس العملی امن،
در برابر حملات محیط ناامن بیرون، می تواند باشد.
در یک جمله می توان گفت ناخوداگاه دوست دارد اضطراب را به هر شکلی که هست شکست دهد،
چون فقط به لذت بردن علاقه دارد.
حالا این را می تواند به شکل وسواس، افسردگی، اختلال دوقطبی، حتی اسکیزوفرنی، سومصرف مواد نشان دهد.
کاری که درمانگر اینجا انجام می دهد نوعی دوستی با ناخوداگاه بیمار است، که به آن اطمینان می دهد
خطر یا اضطرابی تو را تهدید نمی‌کند و با به وجود آوردن محیط امن درمانی سعی کند
مقاومت بیمار را که ناشی از ناخوداگاه اوست بشکند و او را وارد مراحل درمان کند.
برای دریافت مشاوره رایگان با روبیکاو در تماس باشید.
منبع: www.roobikav.com
درمان نشانه های افسردگی